فابینگ (Phubbing) چیست؟

مل نادیده گرفتن کسی که با شما صحبت می‌کند با توجه و نگاه کردن به تلفن همراه خود یا به عبارت ساده‌تر: بی‌اعتنایی به دیگران با نگاه کردن به تلفن همراه.

🔺 نیروی محرک این احساسات چیست؟
فابینگ چهار نیاز اساسی انسان را تهدید می‌کند:
۰۱ احساس تعلق داشتن.
۰۲ اعتماد به نفس.
۰۳ زندگی معنادار.
۰۴ احساس کنترل داشتن.

وقتی کسی پیش شما با تلفنش مشغول می‌شود، شما ممکن است احساس طرد شدن و محروم شدن از مصاحبت او را بکنید. این می‌تواند تأثیر قابل توجهی بر سلامت روان شما داشته باشد.

تحقیقات همچنین نشان می دهد افرادی که دچار فابینگ هستند، تمایل زیادی دارند تا تلفن‌شان همیشه در دسترس باشد و با شبکه رسانه‌های اجتماعی ارتباط برقرار کنند و به این وسیله کمبود ارتباط حضوری یا رودررو را پر کنند. این شروع یک چرخه معیوب است.

🔺 سه نشانه دچار بودن به فابینگ:

1️⃣ همزمان دو مکالمه دارید، یکی از طریق تلفن و یکی با شخص روبرویتان. شما به احتمال زیاد هیچ یک از این دو مکالمه را با موفقیت انجام نمی‌دهید و مطمئناً فیوب “Phub” (دچار بودن به فابینگ) هستید.

2️⃣ سرمیز یا سفره غذا یا دیگر موقعیت‌های اجتماعی با تلفن خود مشغول می‌شوید. قرار دادن تلفن کنار بشقاب غذا علامت هشداری است که نشان می‌دهد به زودی ارتباطات خانوادگی‌تان دچار اختلال خواهد شد.

3️⃣ یادتان باشد، حتی لازم نیست تلفن خود را در حین مکالمه لمس کنید تا روی رابطه شما تأثیر منفی بگذارد. یک مطالعه نشان داده است که تنها وجود تلفن در دستان یا کنار شما باعث می‌شود همسر، فرزند، خانواده یا دوستان و همکارانتان کم‌تر با شما ارتباط برقرار کنند.

بدون چک کردن تلفن نمی توانید شام، ناهار یا صبحانه‌تان را تمام کنید. این نشانه‌ای از دلهره و ترسی واقعی در شماست.  ترسِ از دست دادن تماس، پیام یا پست جدیدی در شبکه‌های اجتماعی.

🔺 سه راه برای جلوگیری از فابینگ شدن:

۱. غذایتان را بدون تلفن بخورید.
۲. تلفن را از دسترس خود دور کنید.
۳. خود را به چالش بکشید.

منبع:
انجمن آسیب‌شناسی ایران (با تلخیص و ویرایش)