سیستم باز:
سیستمی است که به شبکه متصل و آماده ارتباط است. 

سیستم بسته:
سیستمی که به شبکه متصل نیست و نمی توان با آن ارتباط برقرار کرد.

شبکه کامپیوتری: 
اتصالی از چندین دستگاه، که به عنوان میزبان نیز شناخته می شود، که با استفاده از مسیرهای متعدد به منظور ارسال/دریافت داده یا رسانه به هم متصل می شوند. شبکه‌های کامپیوتری همچنین می‌توانند شامل چندین دستگاه/رسانه باشند که به ارتباط بین دو دستگاه مختلف کمک می‌کنند. این ها به عنوان دستگاه های شبکه شناخته می شوند و شامل مواردی مانند روترها، سوئیچ ها، هاب ها و پل ها می شوند.

توپولوژی شبکه: 
آرایش چیدمان دستگاه های مختلف در یک شبکه. نمونه های رایج عبارتند از: اتوبوس، ستاره، مش، حلقه و زنجیر دیزی.

OSI:
OSI مخفف Open Systems Interconnection است. این یک مدل مرجع است که استانداردهای پروتکل های ارتباطی و همچنین عملکردهای هر لایه را مشخص می کند. OSI توسط سازمان بین المللی استاندارد توسعه داده شده است و دارای معماری 7 لایه است. هر لایه OSI عملکردهای متفاوتی دارد و هر لایه باید پروتکل های متفاوتی را دنبال کند.

7 لایه عبارتند از:

1. لایه فیزیکی
2. لایه پیوند داده
3. لایه شبکه
4. لایه حمل و نقل
5. لایه جلسه
6. لایه نمایشی
7. سطح کاربردیپروتکل: 
   یک پروتکل مجموعه ای از قوانین یا الگوریتم هایی است که نحوه ارتباط دو موجودیت در سراسر شبکه را مشخص می کند و پروتکل های مختلفی در هر لایه از مدل OSI تعریف شده است. تعداد کمی از این پروتکل ها عبارتند از TCP، IP، UDP، ARP، DHCP، FTP و غیره.شناسه های منحصر به فرد شبکه
   نام میزبان:
   هر دستگاه در شبکه با یک نام دستگاه منحصر به فرد به نام Hostname مرتبط است.
   “Hostname” را در خط فرمان (Administrator Mode) تایپ کنید و “Enter” را فشار دهید، این نام میزبان دستگاه شما را نشان می دهد.

آدرس IP (آدرس پروتکل اینترنت):
همچنین به عنوان آدرس منطقی شناخته می شود، آدرس IP آدرس شبکه سیستم در سراسر شبکه است.
برای شناسایی هر دستگاه در شبکه جهانی وب، مرجع شماره های اختصاص داده شده اینترنت (IANA) یک آدرس IPV4 (نسخه 4) را به عنوان یک شناسه منحصر به فرد به هر دستگاه در اینترنت اختصاص می دهد.
طول یک آدرس IPv4 32 بیت است، از این رو، ما 2 ³² آدرس IP در دسترس داریم. طول یک آدرس IPv6 128 بیت است.
“ipconfig” را در خط فرمان تایپ کنید و “Enter” را فشار دهید، این آدرس IP دستگاه را به ما می دهد.

آدرس MAC (آدرس کنترل دسترسی رسانه): 
همچنین به عنوان آدرس فیزیکی شناخته می شود، MAC Address شناسه منحصر به فرد هر میزبان است و با NIC (کارت رابط شبکه) آن مرتبط است.
یک آدرس MAC در زمان ساخت به NIC اختصاص داده می شود.
طول آدرس MAC: 12-nibble/ 6 bytes/ 48 bit
عبارت “ipconfig/all” را در خط فرمان تایپ کنید و “Enter” را فشار دهید، این آدرس MAC را به ما می دهد.

پورت: 
یک پورت را می توان به عنوان یک کانال منطقی نامید که از طریق آن می توان داده ها را به یک برنامه ارسال یا دریافت کرد. هر میزبانی ممکن است چندین برنامه در حال اجرا داشته باشد و هر یک از این برنامه ها با استفاده از شماره پورتی که روی آن اجرا می شوند شناسایی می شوند.
شماره پورت یک عدد صحیح 16 بیتی است، از این رو، ما 2 پورت ¹⁶ در دسترس داریم که به صورت زیر طبقه بندی می شوند:

تعداد پورت ها: 65536
محدوده: 0 – 65535
” netstat -a ” را در خط فرمان تایپ کنید و “Enter” را فشار دهید، این لیست تمام پورت های استفاده شده را نشان می دهد.

Socket:
ترکیب منحصر به فرد آدرس IP و شماره پورت با هم به عنوان Socket نامیده می شود.

سایر مفاهیم مرتبط
DNS Server:
DNS مخفف Domain Name system است .
DNS اساساً سروری است که آدرس‌های وب یا URLها (مثلاً www.google.com) را به آدرس‌های IP مربوطه خود ترجمه می‌کند. ما مجبور نیستیم تمام آدرس های IP هر وب سایت را به خاطر بسپاریم.
دستور ‘ nslookup ‘ آدرس IP دامنه مورد نظر را به شما می دهد. این همچنین اطلاعات سرور DNS ما را ارائه می دهد.

ARP:
ARP مخفف Address Resolution Protocol است.
برای تبدیل یک آدرس IP به آدرس فیزیکی مربوطه آن (یعنی MAC Address) استفاده می شود.
ARP توسط لایه پیوند داده برای شناسایی آدرس MAC دستگاه گیرنده استفاده می شود.

RARP:
RARP مخفف عبارت Reverse Address Resolution Protocol است.
همانطور که از نام آن پیداست، آدرس IP دستگاه را با یک آدرس فیزیکی به عنوان ورودی ارائه می دهد. اما RARP از زمانی که DHCP وارد عمل شد منسوخ شده است.